v056

056 Loodzwaar

"Binnen" was de reactie van van een welbevoegd directeur van een conserveblikjesfabriek op de deurslopende bons. Hij keek vol verwachting naar de deur als een klein kind dat denkt dat de Sint zometeen zal binnentreden. Het bleek de bisschop echter niet te zijn, evenmin was het Zwarte Piet, doch het waren twee krachtige vrachtwagen chauffeurs die nogal moeizaam trachtten een reusachtig wandmeubel gemaakt van ebbehout en met krullen en schubbetjes bedekt, door de deuropening te werken. Dat dit niet zonder moeite ging was grotendeels te wijten aan de vele uitsteeksels die het gevaarte rijk was. Tenslotte lukte het dan toch dankzij de verwensingen die ze onbedoeld hadden geuit en de grote inspanning. Hijgend als een op sterven liggende koe bracht de grootste van de twee ten gehore:

"So Jan, da's ook weer effe gefikst, een bakkie troost zal wonderen doen!'

En jan knikte instemmend. De directeur was nog niet van zijn verbazing bekomen hetgeen bleek uit de vraag: "Maar wat moet ik met die kast hier?"

Waarop Jan antwoordde: "Die heppu toch besteld?"

Maar de directeur ontkende dat.

"Maar bennu dan niet de heer Brouwers?" vroeg de dikke man.

"Welnee, die zit hier boven op de derde etage, ik ben meneer De Bruijn."

antwoordde hij.

"Oh" de dikke steunde zwaar op zijn gemoederen.

"Nou Jan, dat bakkie ken je wel vergeten, we motten eerst nog een paar trappen op."

"Wel," zei Jan, :het spijt ons dat we u gestoord hebben, maar dan gaan we maar naar de Heer Brouwers."

Hetgeen geschiedde.