v042

042 Rare belevenissen

Hier het verhaal van twee los van elkaar staande belevenissen die echter wel kort na elkaar plaatsvonden;

Mijn buurman is zwaar diabetespatiënt en zo erg dat hij regelmatig insuline moet spuiten, waar hij vaak pakjes voor ontvangt van een speciale bezorgservice. Zo ook laatst. Toevallig waren mijn buren toen niet thuis, waarschijnlijk de hele dag niet, ik heb ze tenminste al die tijd niet gezien en dan wordt zo'n pakje automatisch bij ons bezorgd en als mijn buren er dan weer zijn zullen ze het heus wel bij ons ophalen. Vind ik allemaal helemaal niet erg, ik bewijs hem graag een dienst, daar zijn we buren voor, maar het probleem is dat ik helemaal niet weet hoe ik de inhoud moet verzorgen. Moet ik het in mijn koelkast bewaren of juist niet en kan een verkeerde behandeling geen fatale gevolgen voor hem hebben? Dat zou ik natuurlijk niet op mijn geweten willen hebben. Ik heb er totaal geen verstand van, gelukkig voor mij, want dat betekent dat ik op dat punt zelf kerngezond ben dat wel. Je kunt ook op dit gebied totaal niets uit de verpakking opmaken en toen het bezorgd werd zag mijn vrouw wel een auto rijden maar je kunt aan de buitenkant van zo'n auto niet zien of het een koelwagen is volgens mij dus daar kun je ook niets uit opmaken. Omdat het toen al laat op de avond was en ik zo ging slapen, mijn buren waren nog steeds niet terug betekende dit dat het pakje (het tikt gelukkig niet) de hele nacht bij mij in de huiskamer zou blijven liggen en ik hoopte dat het de volgende dan niet lang zou duren voordat mijn buren eindelijk thuis waren, geen idee waar ze uithingen, maar ik zou mijn buurman wel zeggen dat ik het in dit geval niet koel bewaard heb. Ergens is het toch een beetje fout van mij want in het verleden is het vaker voorgekomen dat er iets bij ons bezorgd werd dus ik had natuurlijk kunnen weten dat dit vaker voor zou komen en hem van tevoren kunnen vragen wat ermee te doen. Maar voor toen had ik daar niets aan.

Dit verhaal kreeg wel een onverwachte wending waar ik eigenlijk een beetje om moet lachen en ik hoop dat u dat ook kunt. Ik realiseerde me namelijk pas later dat mijn buurman behalve suikerpatiënt ook nog filatelist is, dus in plaats van insuline hadden er in dat pakje natuurlijk net zo goed postzegels kunnen zitten en die hoef je uiteraard niet in de koelkast te bewaren. Ik voelde er ook weinig voor het pakje te openen om de inhoud te controleren, ik denk niet dat mijn buurman dat op prijs zou stellen. Ik zou het zelf ook niet leuk vinden als hij dat omgekeerd bij mij zou doen. Uit de verpakking viel niets op te maken, voor mij tenminste niet. Het pakje lag nog steeds geduldig de hele nacht al in mijn huiskamer te wachten tot mijn buurman zou komen. Was benieuwd wanneer dat ging gebeuren, ik nam aan dat de bode een bericht bij mijn buurman achtergelaten had zodat hij wist dat hij het pakje bij mij kon afhalen. De buren aan de andere kant komen ook regelmatig pakjes afhalen die bij mij bezorgd zijn en ik heb dan meestal geen idee wat de inhoud is en eerlijk gezegd interesseert het me niet en gaat het mij niets aan. Het zal in de meeste gevallen wel om kleding gaan die de buurvrouw bij een postorderbedrijf besteld heeft. Veel mensen wordt het erg makkelijk gemaakt om een hoop spullen te bestellen via internet en die met hun creditcard te betalen. Zo steken ze zich soms diep in de schulden, zeker als ze die spullen op afbetaling kopen. Dat is een van de schaduwkanten van internet. Zelf bestel ik ook wel eens wat via internet maar vaak past dat bij mij gewoon door de brievenbus dus als ik dan niet thuis ben hoef ik het ook niet bij de buren af te halen.

Achteraf was het toch heel anders dan ik gedacht had. Nadere bestudering van de kleine lettertjes leerden me dat het een pakje van de Nationale Postcode Loterij was, Dus niks insuline of postzegels. Als ik zelf had meegedaan met die loterij was ik nu ook in de prijzen gevallen. Mijn buurman zag ik vlak voor het middageten ineens, het bleek dat hij de avond ervoor al om negen uur thuis was gekomen. Had ik niets van gemerkt. Hij zei ook dat insuline sowieso nooit op deze manier als pakje opgestuurd wordt dus ik hoefde me voortaan geen zorgen te maken als ik weer eens een pakje in ontvangst moest nemen dat ik het verkeerd zou behandelen. Hij moest smakelijk lachen om mijn verhaal. Eind goed al goed wat dat betreft.

Voordat dit probleem echter was opgelost diende zich het volgende probleem aan; een ongeluk komt nooit alleen. Ik ging samen met mijn vrouw die volgende ochtend boodschappen doen bij de supermarkt, ik was toevallig thuis die dag en dat kwam mooi uit want we hadden best veel nodig voor de hele week en anders moest mijn vrouw alles alleen dragen. Voorheen had deze supermarkt een bezorgservice, dan kon je tegen een kleine vergoeding je boodschappen, die je zelf moest uitzoeken en afrekenen in de winkel, thuis laten bezorgen, maar omdat degene die dit altijd deed met pensioen ging werd die service afgeschaft omdat ze geen geschikte opvolger konden vinden. Nu halen we onze boodschappen elke week met een grote tas op wielen, zo'n oude dametjes geval jawel en nog wat losse tassen dus dat is een heel gedoe. Net toen we met alle boodschappen bij de kassa stonden en bovendien alles al in onze tassen hadden ingepakt; alles was al aangeslagen, bleek er een landelijke storing van alle banken te zijn, dus wij konden absoluut niet pinnen en hadden helaas ook geen contant geld bij ons. Naar een nabijgelegen pinautomaat gaan was ook geen optie, zelfs niet die van een andere bank omdat deze storing echt alle banken had getroffen. Daar stonden we dan met onze boodschappen die we dus niet mee mochten nemen omdat we ze nog moesten afrekenen. Ik voelde er weinig voor al die boodschappen dan maar weer uit te pakken en terug in de schappen te leggen want het was best veel en heel verschillend van samenstelling en ik had het samen met mijn vrouw met veel zorg en moeite samengesteld en uitgezocht. Het liep tegen lunchtijd en veronderstel als we niets te eten in huis hadden gehad, wat nog lastiger zou zijn voor mensen met suikerziekte, maar die houden daar dan wel rekening mee. Wij waren niet de enige klanten met dat probleem. We konden wel onze boodschappen onuitgepakt achterlaten in de supermarkt en later terugkomen om alsnog te betalen, maar we wisten niet hoelang deze storing ging duren en tussen onze boodschappen zaten ook bederfelijke waren zoals vlees. Uiteindelijk mochten we het geheel in de koelruimte kwijt die gelukkig voldoende capaciteit had voor al die andere klanten die in hetzelfde schuitje zaten. Toen gingen we maar naar huis en we hadden ons telefoonnummer opgegeven zodat ze ons konden bellen als de storing voorbij was, dan konden we onze boodschappen alsnog afrekenen en meenemen. Door dit alles was ik wel enigszins geïrriteerd omdat het uitgerekend nu gebeurde; ik zat hier niet op te wachten en ik had hier absoluut niet om gevraagd. Maar goed, dat gold natuurlijk net zo goed voor al die andere klanten. Ik heb geen idee om hoeveel gedupeerden het in deze winkel ging want deze storing begon volgens mij net op het moment dat wij bij de kassa stonden. Toen gingen we naar huis in de hoop dat dit niet de hele middag zou duren want mijn vrouw was uitgerekend van plan 's middags naar het kerkhof te gaan naar het graf van haar moeder en ik was niet in staat al die boodschappen in mijn eentje naar huis te brengen. We waren nog maar net vijf minuten thuis en toen kwam het verlossende telefoontje. Wij meteen weer terug en toen konden we wel alles meenemen. Maar het mooiste moet nog komen; achteraf bleek dat het toch gelukt was de eerste keer met de betalingstransactie. Dus met andere woorden; we hadden achteraf best alles meteen mee kunnen nemen zonder het noodzakelijkerwijs achter te laten. Ik heb inmiddels gecontroleerd of het inderdaad is afgeschreven via internetbankieren en dat was zo en was dit niet het geval dan kon ik altijd met de bon teruggaan om alsnog af te rekenen, zo eerlijk ben ik dan wel.

Een ongeluk komt nooit alleen zoals ik al zei, maar in dit geval wel een week te laat omdat het precies een week eerder vrijdag de 13de was. Maar daar ga ik wijselijk maar geen conclusies uit trekken.