010 De waarzegster

Het was kermis in het kleine dorpje en bijna alle inwoners waren gezamenlijk aan het feestvieren. Zo ook Boris, een man van middelbare leeftijd die zich tot dan toe aan de geneugten des levens onthouden had. Bij de schiettent won hij niets maar dat weerhield hem er niet van verder te slenteren. In het centrum van de kermis stond een tent en een bordje kondigde aan dat daar een waarzegster haar praktijk uitoefende. "Wat kan mij gebeuren!" dacht Boris en glipte naar binnen. In de tent was het schaars verlicht en aan een tafel zat een lelijke oude vrouw met een grote wanstaltige wrat op haar reukorgaan. "Dag Boris!" zei ze met een hese stem. Het verbaasde de man dat ze zijn naam wist. "Zo, laat me je hand eens zien." Boris deed wat hem gevraagd werd en de vrouw bestudeerde zijn hand aandachtig. "Zo Boris, dat is niet best, je hebt nog maar een dag te leven!" Daar schrok Boris van. Ook van het bedrag dat hij voor dit consult moest betalen. Weer buiten stapte hij het eerste het beste café binnen en deed verslag bij de kastelein wat hem zojuist voorspeld was. "Nou dan zou ik het er maar eens goed van nemen en genieten van je laatste dag, kerel!" adviseerde de kastelein met een glimlach. Het was duidelijk dat hij weinig waarde hechtte aan de voorspelling. Boris liet zich een flinke borrel inschenken en een tweede en een derde. Een klein mannetje bood hem een sigaar aan en het bleef niet bij een. Zo kwam het dat hij aan het eind van de avond een flink stuk in zijn versleten kraag had en een enorme hoeveelheid sigaren gerookt had. Hij strompelde op zijn laatste krachten naar huis maar voor zijn voordeur viel hij als een blok in slaap om nooit meer wakker te worden. De volgende dag stond er in het streekblaadje: "Man overleden aan overdosis alcohol en sigaren!" Beste lezer, uit dit verhaal kunt u twee conclusies trekken, wees matig met het gebruik van alcohol en tabak, maar vooral; ga nooit naar een waarzegster!

© Frank Faber 1988